Από το 2002, η σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα τεχνική που ακολουθούμε για την τοποθέτηση του ενθέματος στήθους είναι η τεχνική διπλού πλάνου. (dual plane technique)

Με τη τεχνική αυτή, το ανατομικό ένθεμα τοποθετείται, σε ότι αφορά τον άνω πόλο του στήθους, κάτω από τον μείζωνα θωρακικό μυ, σε άλλοτε άλλο βαθμό, και το μέρος που έχει τον περισσότερο όγκο κάτω από τον μαζικό αδένα δίνοντας την απαραίτητη προβολή.
Σύμφωνα με την τεχνική αυτή, όσο μεγαλύτερη πτώση του στήθους παρατηρείται, τόσο μεγαλύτερο τμήμα του αδένα κινητοποιείται από τον μείζωνα θωρακικό για να πετύχουμε ταυτόχρονη μεγέθυνση και ανόρθωση χωρίς επιπλέον τομές στο δέρμα. Αποτέλεσμα αυτού είναι η τεχνική αυτή να βοηθά και στην ανόρθωση του ελαφρώς πεσμένου στήθους.

Τα πλεονεκτήματα της συγκεκριμένης τεχνικής σε σχέση με τις προϋπάρχουσες συμβατικές τεχνικές μεγέθυνσης στήθους είναι:

•  Πλήρης κάλυψη του ενθέματος από ιστούς ικανοποιητικού πάχους, ώστε να το ένθεμα να μην είναι ούτε ψηλαφητό ούτε ορατό κατά το περίγραμμα του ειδικά στον άνω πόλο
•  Δυνατότητα ικανοποιητικής ανόρθωσης του στήθους όταν απαιτείται, χωρίς τη χρήση επιπλέον τομών, γύρω και κάτω από τη θηλή, όταν η πτώση δεν είναι υπερβολική (μέχρι 4 εκατοστά)
• Μικρότερη πιθανότητα εμφάνισης μετεγχειρητικής κάψας καθώς το μεγαλύτερο τμήμα του προθέματος βρίσκεται κάτω από τον μείζονα θωρακικό μυ
• Μη απαραίτητη χρήση ειδικού σουτιέν που να συγκρατεί το ένθεμα στην θέση του
• Ευκολότερη ψηλάφηση του αδένα εκ μέρους του ασθενούς
• Απόλυτα φυσικό αποτέλεσμα. «σταγόνας»

Για την τεχνική διπλού πλάνου το ιδανικό αποτέλεσμα έρχεται με τη χρήση ανατομικών ενθεμάτων μέτριας σκληρότητας και προβολής με σκοπό την όσο το δυνατόν καλύτερη τελική εμφάνιση του στήθους. Όπως φαίνεται και στις εικόνες 1,2,3 στις οποίες απεικονίζεται η τεχνική διπλού πλάνου σε διάφορες παραλλαγές της, η μερική κάλυψη του ανατομικού ενθέματος από τον μυ, εξασφαλίζει την ομαλότερη και φυσικότερη μορφή σε κάθε περίπτωση.